beni al,canımı alma...

ne kötüymüş..
nasıl canı yanarmış insanın sevdigine ufacık bir zarar gelince..
daha kötüsü ufacık bir zarar gelmesini düşünmekmiş..bugün anladım..
"fenalaştım canım hastaneye gidiyorum onemli bisey yok" demesi yetti gözlerimin dolmasına..
sonra düşünceler.. düşünceler..
ya ona birsey olursa..
ya kötü bir sey cıkarsa..
ya bidaha onu göremezsem.. ben nasıl yaşarım ya?.. nasıl nefes alırım?..
insan canıyla yaşamaz mı zaten.. ben canım olmadan nasıl var olurum?..
bütün sabahım bu düşüncelerle gecti..onun iyi oldugunu ogrenene kadar..sonra iyileştim ben de..
dua ettim..
Allah'ım, onun canını benden önce alma, diye..
yasatma bana o acıyı,görmeyeyim,hissetmeyeyim..
ben gideyim önce, o sonra gelsin..
yanıma gelir gibi olsun, gelişi mutluluk versin..