kim bilir...

ve sonra aşk biter...

neden??

ah bi bilsem....

anlamlandıramadıklarım..

yanlış durakta inmiş bir yolcu gibi hissediyorum kendimi.. ya da yanlış otobuse binmiş..
belki de yanlış otobusten inmiş..

hayat sürüklerken bizi ordan oraya, dönüp arkama bakmak istiyorum ama
rüzgar o kadar şiddetli esiyor ki, kafamı bile çeviremiyorum..
uçup gidiyorum yeni yerlere,yeni yuzlere..
belki de dönüp arkama bakabilsem, kalırdım..
beni arkama dönüp baktırmaya zorlayan kalbim..
uç git diyen beynim..
ben sadece..
emir kulu..
iki idarecisi olan ve bir türlü uzlasma yolu bulamayan...

sigaramı seviyorum..
gercekten..
tek dostum sigaram gibi kamyon şoförü benzetmeleri gibi degil..
seviyorum işte..

vapuru da seviyorum artık ben..
hatta oyle sahiplendim ki, vapurum diyesim geliyo bazen..
hergun minimum iki kere binince, sahipleniyo insan tabi..

uzun zamandır hayallerimi unuttugumu da farkettim. o kadar ki amacsız yasıyormusum uzun bi suredir, ertelemeyi alışkanlık haline getirmişim farkında olmadan..
bunu da düzeltmek lazım..

ölmekten korkuyorum..

hayat gecerken avuclarımın arasından, figuranlıkta 1 numara oldugumu hissediyorum..

hayır bunalımda degilim:)
gercekten..
iyiyim..

ps: iki nokta kullanmaya bayılıyorum..
sekil a ornek 856 .. .. .. .. .. ..

bu dünya naylon...

şimdi ben oldum..
yeniden..
kaçıncı kez yitirdigim.. buldugum..
kardeşim kadar eski bi sokakta
seni gordum...
anladım artık beyaz bi vapurdur aşk..
makina dairesinde soylemedigimiz sozler..
uyutmaz yolcuları sabaha kadar...
seni gördüm..

seni mi gordum..
çozuldum geçmiş gibi..
bi karanfil açmış gibi yakamda..
kokladım yalnızlıgımı
acıdım kendime sana..
zamanın üzümleri hep şarap olmuş..

BU DÜNYA NAYLON..
ANLAMAK GÜÇ..
BIRAK YIKASIN İÇİMİZİ GEÇMİŞ...................................................................

madam anjelika'nın salıncakları..

bilir misin yüreği taşımak ne demek?
aynı bedende çeşitli bedellerle yaşamak,
bir koca hayatı, sabah akşam demeden..
zamanla gelen zamana soramamak nedir,bilir misin?
bir salıncak misali...

ne göktesindir,ne yerde,
eger yaşıyorsan sadece
kendi gerçekliğinde!

Madam Anjelika'nın salıncakları,
bir de kendisi..

...........

en büyük güneşi,en parlak yıldızları öptüm
en güzel denizde dans edercesine
bir yelken misali
en sessiz sahillere döndüm...
en pürüzsüz ayın ışığında
mavi yeşil topraklarımda
açtım tüm perdelerimi...
o martılar sarmış bedenlerin bekleyeni oldum...
bir ada oldum, Marmara denizinde
büyük bir ada, kalbi hala İstanbul'da!

her sabah vapura binerken ucretsiz 'gaste' dagıtıcıları neşeli bir şekilde 'gunaydın!!' diyerek uyku mahmurlugumu alıyorlar uzerımden.. dunku gastede okudum bunu ben.. buyuk adayı anlatan bir yazıydı,ve sonunda bu şiir vardı..
madam anjelıkanın salıncakları..

vapura binmek artık daha zevkli..
hem havalar ısınmaya basladı,pek tutarlı olmasa da.. idare eder diyelim..
hem de gaste var..
cay+pogaca=vapur sigara+gaste=huzur :))

öölesine...

uyandım gecenın bi yarısı yine..
insan düşüne düşüne kafayı yer derdı annem, haklıymıs gercekten delircem galıba..
uzerınde düşünmem gereken o kadar cok sey varken bir de yasamaya hayatını surdurmeye calısıyorsun..
normal insanlar gibi..
olgunlasıorum galıba her gecen gun..
büyüyorum..
düşündukce buyuyorum sankı, kendımı buyutuyorum..
buyudukce de hayatımdakı yanlısların farkına varıyorum..
bu yanlısların farkına vardıkca da pişmanlıklar artar, ^keske^ler artar, ^^iyi ki^^ ler azalır
oldu..
kımse boyle olmasını ıstemezdı oysa.. insan gelecegını bılse kendını ona gore hazırlardı zaten..
aman olsun! demezdık bence..
sonucu kotu de olsa yasayalım demezdık..
bir oncekı yazımda teomanın sozlerını yazmıstım..
^^bu ask bizi nereye kadar savurursa o kadar acıtacak canımızı ama olsun^^ demıstım..
işte ama olsun la falan olmuomus, bunu anladım..
bi yerden sonra artık olmazmıs..
olmaması gereklıymıs..
son kezmıs..
son..