anlamlandıramadıklarım..

yanlış durakta inmiş bir yolcu gibi hissediyorum kendimi.. ya da yanlış otobuse binmiş..
belki de yanlış otobusten inmiş..

hayat sürüklerken bizi ordan oraya, dönüp arkama bakmak istiyorum ama
rüzgar o kadar şiddetli esiyor ki, kafamı bile çeviremiyorum..
uçup gidiyorum yeni yerlere,yeni yuzlere..
belki de dönüp arkama bakabilsem, kalırdım..
beni arkama dönüp baktırmaya zorlayan kalbim..
uç git diyen beynim..
ben sadece..
emir kulu..
iki idarecisi olan ve bir türlü uzlasma yolu bulamayan...

sigaramı seviyorum..
gercekten..
tek dostum sigaram gibi kamyon şoförü benzetmeleri gibi degil..
seviyorum işte..

vapuru da seviyorum artık ben..
hatta oyle sahiplendim ki, vapurum diyesim geliyo bazen..
hergun minimum iki kere binince, sahipleniyo insan tabi..

uzun zamandır hayallerimi unuttugumu da farkettim. o kadar ki amacsız yasıyormusum uzun bi suredir, ertelemeyi alışkanlık haline getirmişim farkında olmadan..
bunu da düzeltmek lazım..

ölmekten korkuyorum..

hayat gecerken avuclarımın arasından, figuranlıkta 1 numara oldugumu hissediyorum..

hayır bunalımda degilim:)
gercekten..
iyiyim..

ps: iki nokta kullanmaya bayılıyorum..
sekil a ornek 856 .. .. .. .. .. ..