sana yazdım...

resimdeki gibiyiz senle..
kopmak üzereyiz.. ama elini çeken sensin..
ısrarla uzaklaşan,nedenini anlayamadıgım sekilde bana soguk davranan sensin..
suclamıyorum seni asla.. bu bi suç degil, bi seçim..

resimdeki gibiyiz senle..
sanki yüzük benim elimde, sen coktan cıkarmışsın,belki de hiç takmamışsın..
ben cıkarmıyorum,cıkaramıyorum, benim bi parçam olmuş,elimdeki parmaklardan,kemiklerden biri gibi..
sen degmemek için en uçtan tutmuşsun elimi,ona dokunmak,temas etmek bile rahatsız eder gibi..

resimdeki gibiyiz senle..
ben dolamışım elime koluma sevdayı, rengi siyah da olsa,karanlık da olsa git gide arttırmışım, cogaltmışım..
sen giderken bile elim kolum aşkınla dolu..
sende ise ufak bi parça kalmış..
incecik,tek bi parça..
onu da çıkarıp atmak aklına gelir gibi..
giderken onu da bana bırakacakmışsın gibi..

resimdeki gibiyiz senle..
ilişkimiz karanlık..
siyah beyaz, ama beyaz olan sadece anılar,yaşadıgımız anlar siyah..
dumanlı..
güneş hiç dogmamış ve hiç dogmayacakmış gibi..
hiç umut yokmuş gibi..

resimdeki gibiyiz senle...
kararsız.. dengesiz.. düşünceli..
ama ne olursa olsun, elimi tamamen tutmasan da, sanki hala birşeylerin bitmesini istemezmişsin gibi..
tamamen koptugunda birşeyleri eksik hissedecekmişsin gibi..
gitmeye cesaret edemeyecekmişsin gibi..

resimdeki gibi olalım senle..
herşey siyah olsun,karanlık olsun..
ama hep ufacık bi ihtimal kalsın aşkımız için..
sarılma bana istersen,parmagımın ufacık bi noktası dokunsun eline, yeter..
uzak ol,ama benim oldugunu bileyim,yeter..

gitmene izin vermicem..
bakışlarındaki özlemi hissetmedigim ana kadar..
gitmene izin vermicem..


ne güzel söylüyor şebnem..
"sil baştan başlamak gerek bazen.."