8 Mayıs 2007 Salı

sensiz istanbula düşmanım...


kelimelerden alacaklı bir sağır gibi

içimi döktüm bugün yokluğunla konuştum

tutsak gibi, enkaz gibi, kendim gibi

içimden çıktım bugün içimle konuştum..

yüzünü ilk kez gören bir çocuk gibi gördüm kendimi

gördüm

kırıldı ayna...

paramparça.. paramparça.. ne varsa kadınım..

yokluğunda kaç damla gözyaşı eder adın..

ne olur gel..

ben sensiz istanbula düşmanım...

kestiğim ümitlerden yelkenler yaptım ama

yokluğunda ne gidebildim ne de kaldım...

gerçek miydi tutunmaya çalıştıklarım

hediye süsü verilmiş ayrılıklarım?...

yüzünü ilk kez gören bir çocuk gibi sustum kendime kızdım

kırıldı ayna..

nasıl etkiledi bu şarkı beni..kolumdaki izler bu şarkının melodileriyle cıktı ortaya..birdenbire..ama artık dinlerken bedenimde iz bırakacak kadar sarsılmıyorum..iyiyim..karışıgım zaman zaman belki,ama iyiyim..iyi olmam gerektigi için iyiyim..iyi oldugumu bilmenin mutlulugunu hissedecek bi canım oldugu için iyiyim..artık iyi olmanın zamanı gelip de geçtiği için iyiyim..

zaman gelip geçiyor,evet,ve ben sadece durup onun gidişini seyrediyorum..

işte bu yüzden iyiyim..'zamana direnmeli ve onu degerlendirmeli,lehime kullanmalıyım' hissi içimi kapladığı için iyiyim..

senin için iyiyim can,sen de iyi ol diye iyiyim..

bizim tek bir hayatımız var di mi?işte bu yüzden daha iyiyim.......

Hiç yorum yok: