GET OUT OF HERE..

insanlar.. o kadar degişkenler ki..
anlıyorum artık seni annecim, gercekten haklıymıssın..
bi insana ne kadar deger verirsen o kadar degerini yitiriyorsun..
senden hiç ders almamısım ben anne.. alamamısım..
alamadıgımdan kaybetmişim hep.. yanlış kişiler.. yanlış secimler...neden her seferinde bosvermısım ki?
hele de önümde senın gibi bi ornek varken.. hiç ders alamadım ben anne.. hep duygularımın götürdügü yere gittim.. meger ne kadar yanlış yerlermiş.. döndükten sonra anlıyor insan...

artık gec mi acaba?
yoksa yeni mi başlıyo..
nasıl küfürler yagdırasım var sana, sülalene kadar gider belki..
ama yok, yapmam..
ben senin 5 paralık karakterine sövmeye tenezzül bile etmem..

bunu hala anlayamadın dimi? sen giderken ben gercekten dönüyodum..
cocukluguna da veremıyorum bu olanları..
karaktersizligine de..
sanırım sen buydun zaten, boleydın, ben büyüttüm seni gözümde fazlasıyla..
sen zaten buyken, ben sana farklı kıyafetler giydirmişim içimden..
hak etmedıgın halde..
şimdi anladın mı neden herkes yapma aslı diyodu bana?
ben şimdi anladım bak, gordun mu?
cunku sen busun..
bu kadarsın..
eminim seninle birkac yıl daha devirsek, sen gercek yuzunu artık saklayamayacaktın, dökülecektin yerlere.. daha sert, daha acık..
şimdiki gibi yanlışlıkla degil, kendinmiş gibi..

sahi sen kimdin?
hatırlatma ne olur,vazgectim.. seni bir kere tanımam 2 senemi daha goturebilir.. baksana, 2sene sonra actım gözümü..

yanından giderken sana hiçbişi demedim, sen de şaşırmışsındır..
dolmusum bak, yaşlarla beraber bunlar da döküldü birden..
ama daha fazla uzatmıcam..
korkuyorum cunku..
biraz daha uzatırsam senin ayarına inebilirim cünkü..


BİTTİ . . .